กฎหมายที่เป็นคุณ

✅มาตรา ๓ ถ้ากฎหมายที่ใช้ในขณะกระทําความผิดแตกต่างกับกฎหมายที่ใช้ในภายหลังการกระทําความผิด ให้ใช้กฎหมายในส่วนที่เป็นคุณแก่ผู้กระทําความผิด ไม่ว่าในทางใด เว้นแต่คดีถึงที่สุดแล้ว แต่ในกรณีที่คดีถึงที่สุดแล้ว ดังต่อไปนี้(๑) ถ้าผู้กระทําความผิดยังไม่ได้รับโทษ หรือกําลังรับโทษอยู่ และโทษที่กําหนดตามคําพิพากษาหนักกว่าโทษที่กําหนดตามกฎหมายที่บัญญัติในภายหลัง เมื่อสํานวนความปรากฏแก่ศาลหรือเมื่อผู้กระทําความผิด ผู้แทนโดยชอบธรรมของผู้นั้น ผู้อนุบาลของผู้นั้นหรือพนักงานอัยการร้องขอ ให้ศาลกําหนดโทษเสียใหม่ตามกฎหมายที่บัญญัติในภายหลัง ในการที่ศาลจะกําหนดโทษใหม่นี้ถ้าปรากฏว่า ผู้กระทําความผิดได้รับโทษมาบ้างแล้ว เมื่อได้คํานึงถึงโทษตามกฎหมายที่บัญญัติในภายหลัง หากเห็นเป็นการสมควร ศาลจะกําหนดโทษน้อยกว่าโทษขั้นต่ําที่กฎหมายที่บัญญัติในภายหลังกําหนดไว้ถ้าหากมีก็ได้หรือถ้าเห็นว่าโทษที่ผู้กระทําความผิดได้รับมาแล้วเป็นการเพียงพอศาลจะปล่อยผู้กระทําความผิดไปก็ได้(๒) ถ้าศาลพิพากษาให้ประหารชีวิตผู้กระทําความผิด และตามกฎหมายที่บัญญัติในภายหลัง โทษที่จะลงแก่ผู้กระทําความผิดไม่ถึงประหารชีวิต ให้งดการประหารชีวิตผู้กระทําความผิดและให้ถือว่าโทษประหารชีวิตตามคําพิพากษาได้เปลี่ยนเป็นโทษสูงสุดที่จะพึงลงได้ตามกฎหมายที่บัญญัติในภายหลัง📌