"พรากผู้เยาว์" ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 317 หมายถึง การที่บุคคลใดโดยปราศจากเหตุอันสมควร พรากเด็กอายุยังไม่เกินสิบห้าปีไปเสียจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล

องค์ประกอบความผิด

  1. องค์ประกอบภายนอก
    • ผู้กระทำต้อง "พราก" เด็กไปจากบิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล
    • เด็กต้องมีอายุยังไม่เกินสิบห้าปี
  2. องค์ประกอบภายใน ผู้กระทำต้องมีเจตนา

การวิเคราะห์

  • คำว่า "พราก" ฎีกาที่ 3152/2543 ให้ความหมาย "พราก" ว่า เอาไป พาไป หรือแยกเด็กออกจากความชอบธรรมของผู้ที่ปกครองดูแลเด็กนั้น การชักชวนและเด็กไปโดยสมัครใจก็เป็นการพรากอย่างหนึ่ง
  • "โดยปราศจากเหตุอันสมควร" หมายถึง ไม่มีเหตุผลที่ชอบด้วยกฎหมาย เช่น การลักพาตัวเด็กไป การพาเด็กหนี
  • "บิดามารดา ผู้ปกครอง หรือผู้ดูแล" หมายถึง บุคคลตามกฎหมายที่มีอำนาจปกครองดูแลเด็กนั้น

ฎีกาที่เกี่ยวข้อง

  • ฎีกาที่ 1174/2558 ความผิดฐานพรากเด็กหรือพรากผู้เยาว์...
  • ฎีกาที่ 1087/2520 ผู้เยาว์อายุ 14 ปี หนีออกจากบ้านมารดาไปเป็นลูกจ้างอยู่ร้านค้าทองได้ 5 วัน ก็ถูกล่อลวง นำไปขายให้กับจำเลยซึ่งเป็นเจ้าของและผู้จัดการสถานค้าประเวณี แม้ได้ความว่าผู้เยาว์หนีออกจากบ้านไปรับจ้างอยู่กับผู้อื่นก่อน ผูลอลวงชักพาผูเยาวไปเพื่อหากําไรหรือเพื่อการอนาจารก็มีความผิดฐานพรากผูเยาวไปเสียจากบิดามารดา ดังนั้น การที่จำเลยรับตัวผู้เยาว์ไว้โดยทุจริต จึงมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 319 วรรคสอง

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ญาติมาอาศัย